داروهای ضد انعقاد یا رقیق کننده خون از ایجاد لخته خون که مانع رسیدن جریان خون به اندام‌های مهم مثل قلب، مغز و غیره می شود، جلوگیری می کند. داروهای ضدانعقاد، داروهای مهمی هستند که در نحوه مصرف، مورد مصرف و مقدار مصرفش باید بسیار دقت نمود. همچنین هرگز نباید داروهای ضدانعقاد را سرخود و بدون تجویز پزشک مصرف نمود.
در ادامه مطالب می خواهیم درمورد داروهای ضدانعقاد، انواع مختلف آن و عوارض جانبی ناشی از این داروها با شما صحبت کنیم. پس ما را همراهی فرمایید.
داروهای ضدانعقاد چیست؟
اسم داروهای ضدانعقاد را احتمالا زیاد شنیده اید ولی عمکلرد و موارد مصرف آن را نمی دانید. داروهای ضد انعقاد یا رقیق کننده خون، دارویی است که بصورت قرص یا آمپول تجویز می گردد. مکانیسم داروهای رقیق کننده خون جلوگیری از ایجاد لخته خون می باشد. تشکیل لخته خون می تواند خونرسانی به ارگان های مهم بدن مثل قلب، ریه و مغز را مسدود کند که درنتیجه آن سکته قلبی یا مغزی رخ می دهد.
همانطور که می دانید سکته قلبی یا مغزی اگر بسرعت درمان نشود می تواند منجر به مرگ شخص شود. اکثر افرادی که دچار اختلالات قلبی مانند بیماری های دریچه قلب و آریتمی قلبی اند، طبق تجویز پزشک از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند.
داروهای ضدانعقاد باید حتما طبق دستورالعمل و مقدار مجازی که پزشک متخصص قلب تجویز کرده است مصرف گردد. اگر کمتر از مقدار مشخص شده مصرف شود، تاثیری ندارد و اگر بیشتر از حدمجاز مصرف شود ممکن است باعث خونریزی شدید گردد.
اکنون به صورت رایگان درخواست دهید
انواع داروهای ضدانعقاد کدامند؟
داروهای ضدانعقاد مختلف اند و کارکردهای گوناگونی دارند. بعضی از داروهای ضدانعقاد می توانند موجب رقیق سازی خون شود تا سلول های خونی در رگ و شریان ها بهم متصل نشوند. برخی دیگر از این داروها، با بالابردن زمان لازم برای ایجاد لخته خون مانع از انعقاد خون می گردند. بطورکلی به تمام این داروها ضد پلاکت، ضدانعقاد یا رقیق کننده خون گفته می شود.
داروهای ضد پلاکت از چسبیدن سلول های خونی بنام پلاکت به یکدیگر جلوگیری می کنند و نمی گذارند لخته خون تشکیل گردد. داروهای ضد پلاکت عبارتند از:
- آسپرین
- کلوپیدوگرل یا پلاویکس
- دی پیریدامول یا پرزانتین
- تیکلوپدین یا تیکلید
پزشکان متخصص بطورمعمول داروهای ضدانعقاد را برای بیمارانی تجویز می کند که درگیر نوعی بیماری قلبی هستند. انعقاد یک اصطلاح پزشکی به معنی ایجاد لخته است. داروهای ضدانعقاد زمان تشکیل لخته را افزایش می دهند و از ایجاد لخته و منعقد شدن خون جلوگیری می نمایند. از جمله داروی های ضدانعقاد که بسیار رایج است می توان به وافارین (کومادین و ژانتوون) و انوکساپارین (لاونوکس) اشاره نمود.
همچنین داروهای جدید ضدانعقادی ساخته شده است که احتمال خونریزی در آنها ضعیف است، مانند:
- دابیگاتران (پاراداکسا)
- آپیکسابان (الیکوییس)
- ریواروکسابان( زارلتو)
پزشک متخصص قلب باید دز داروی مصرفی را بدقت کنترل کند. هرچند وقت یکبار امکان دارد که تست پروترومبین برای بیمار را توصیه کند. در این آزمایش خون، میزان نرمال شده ی بین المللی INR را می سنجند. (INR یعنی سرعت ایجاد لخته خون) سرعت اندازه گیری شده این پارامتر باتوجه به مشکلات بیمار، می تواند متفاوت باشد.
اگر میزان INR طبیعی باشد یعنی از خونریزی حاد یا ایجاد سریع لخته خون جلوگیری شده است.
عوارض داروهای ضدانعقاد
این داروها به حفظ کنترل وضعیت جسمانی فرد کمک زیادی می کنند ولی در برخی موارد با عوارضی نیز همراه می شوند. خونریزی های شدید، رایج ترین عارضه ناشی از مصرف این دارو است که به روش های زیر بروز می کند:
- خونریزی غیرطبیعی زمان عادت ماهانه
- وجود خون در مدفوع، ادرار و بی رنگ بودن آن
- خونریزی از بینی
- خونریزی از لثه
- خونریزی های طولانی ناشی از زخم یا خراش
عوارض زیر، جز عوارض احتمالی مصرف داروهای ضدانعقاد می باشند:
- سرگیجه
- ریزش مو
- جوش های پوستی
- ضعیف شدن عضلات
مصرف داروهای رقیق کننده خون می تواند احتمال خونریزی در بدن را پس از ضربه یا آسیب افزایش دهد. افرادی که از این دارو مصرف می کنند توصیه می شود پس از افتادن، آسیب یا ضربه حتی اگر خونریزی خارجی مشاهده نکردند ولی یکی از علائم بالا را داشتند سریعا به مراکز درمانی مراجعه نمایند. خونریزی داخلی اگر بموقع درمان نگردد موجب مرگ شخص می شود.
همچنین امکان دارد که پزشکتان از شما بخواهد که شرکت در ورزش های آسیب پذیر را کم کنید تا احتمال بروز خونریزی کمتر گردد. این موضوع اینگونه نیست که شما بصورت قطعی نباید ورزش کنید یا کارهای روزمره تان را انجام دهید. افرادی که از داروهای ضدانعقاد استفاده می کنند، بهتر است ورزش های ملایمی مثل شنا، دویدن یا پیاده روی آهسته را انجام دهند. البته بهتر است شروع یک ورزش حتما با پزشک معالج خود مشورت کنید. برای پیشگیری از خونریزی شدید در دندان پزشکی، پیش از شروع درمان حتما دندانپزشک را از مصرف داروهای ضدانعقاد باخبر کنید.
پیشنهاد می شود زمان استفاده از وسایل تیز و برنده مانند: چاقو، تیغ، قیچی و تجهیزات باغبانی بیشتر احتیاط کنید.
نتیجه گیری
مشاوره با تیم پزشکی حاذق مرکز واریس در شیراز دکتر جمالی می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین راهکارهای درمانی را برای واریس بیابید.
بدون نظر